Βρείτε εδώ την Πολωνικά-Γερμανικά μετάφραση για kancerogenność στο PONS διαδικτυακό λεξικό! Δωρεάν προπονητής λεξιλογίου, πίνακες κλίσης ρημάτων, εκφώνηση λημμάτων. Płynna biopsja jest metodą, która stanowi przełom w diagnostyce nowotworowej. To innowacyjne odkrycie jest rewolucją w dotychczasowych metodach badań. Wcześniej, żeby zbadać zróżnicowanie genetyczne nowotworu, należało pobrać wycinek tkanki nowotworowej pacjenta. Tymczasem do badań wykonywanych metodą płynnej biobsji potrzebne Preparaty cytostatyczne – potocznie nazywane „chemią” – to leki podawane w szpitalach osobom chorującym na nowotwory. Są one przygotowywane w aptekach szpitalnych (Pracowaniach leku cytostatycznego) przez pracujących tam farmaceutów. – To jedna z usług farmaceutycznych, która należy do naszych zadań – farmaceutów szpitalnych. O cytostatykach. Leki cytotoksyczne lub leki cytostatyczne to grupa leków zdolnych do zakłócania wzrostu, rozwoju i podziału komórek, w tym typów złośliwych, po spożyciu do organizmu człowieka. Leczenie nowotworów lekami tego rodzaju jest przepisywane tylko przez wykwalifikowanego lekarza. Leki można wytwarzać w postaci tabletek Tego typu leki są stosowane samodzielnie w raku płuca, jednak ich skuteczność może być znacząca również w połączeniu z klasyczną chemioterapią lub radiote - rapią, a także i immunoterapią. Obecnie wykorzystuje się głównie inhibitory błonowych kinaz tyrozynowych zapoczątkowujących przekazywanie sygnału do wnętrza komórki. W polskich realiach pacjenci z zaawansowanym HCC mają dostęp tylko do jednego leku ukierunkowanego molekularnie. To tzw. pierwsza linia leczenia, dostępna w ramach programu lekowego B5. Terapia ta w znaczący sposób zmieniła perspektywę leczenia pacjentów z HCC, bo wydłuża życie chorych średnio o 10-13 miesięcy. Chemioterapia Wytyczne i zasady stosowania ----- lek. Marcin Napierała Zielona Góra, 17 listopada 2007 . Leki cytostatyczne i cytotoksyczne stanowią ważny element terapii onkologicznej. Pomimo to należy pamiętać o ich działaniach niepożądanych i wpływie na kontaktujący się z nimi personel Agranulocytoza oznacza brak lub bardzo niski poziom granulocytów (jeden z rodzajów białych krwinek) we krwi. Stan taki jest bardzo groźny i może prowadzić do sepsy (ogólnoustrojowego zakażenia) i śmierci. Nie jest to jednak częsty stan, z reguły ma przyczyny w ostrym uszkodzeniu szpiku kostnego lub też jest wynikiem procedur medycznych. Semantic Scholar extracted view of "Kancerogenność i mutagenność barwników oraz metody ich oceny" by K. Wojciechowski et al. 4rx6. Obecna wiedza oraz wyniki badań dotyczące poziomu narażenia personelu medycznego na leki cytostatyczne, dają mocne podstawy ku temu, aby całkowicie przenieść proces przygotowywania tych preparatów do aptek szpitalnych i to nie tylko ze względu na zagwarantowanie jakości dostarczanego leku, ale przede wszystkim w celu podniesienia bezpieczeństwa jego cytostatyczne – leki ważne, ale niebezpieczneStandardem leczenia nowotworów jest farmakoterapia, której jednym z elementów jest często terapia skojarzona. Do leków stosowanych w leczeniu nowotworów zaliczamy przede wszystkim hormony, przeciwciała monoklonalne, środki immunostymulujące oraz leki cytostatyczne. Zazwyczaj podczas chemioterapii stosuje się kilka leków z różnych grup to preparaty lecznicze, których mechanizm działania związany jest z wywoływaniem zaburzeń w przebiegu cyklu komórkowego w komórkach nowotworowych, charakteryzujących się szybkimi podziałami, a tym samym doprowadzenie do ich śmierci [1]. Jednak działanie to nie jest selektywne i powoduje również zaburzenia w zdrowych komórkach, czego rezultatem są liczne skutki uboczne terapii [2].Z tego powodu, leki te uznawane są za potencjalnie teratogenne, rakotwórcze i mutagenne, a ich szkodliwy wpływ obserwowany jest nie tylko u pacjentów, którzy je przyjmują, ale również u personelu medycznego zaangażowanego w ich przygotowanie, a następnie podawanie chorym [3].Rola farmaceuty w przygotowaniu leków cytostatycznychZgodnie z brzmieniem treści Ustawy Prawo Farmaceutyczne, za przygotowanie chemioterapeutyku do podania parenteralnego w dawce dobowej odpowiedzialny jest farmaceuta zatrudniony w aptece szpitalnej [4].Przepis ten ma zagwarantować pacjentowi, że lek będzie sporządzony w oparciu o fachową wiedzę wykształconego personelu medycznego. Tym samym będzie cechował się wysoką jakością i dzięki temu skutecznością oraz bezpieczeństwem działania. Praca farmaceuty ma zagwarantować również podanie leku w kompatybilnym roztworze i ochronę pacjenta przed skażeniem dawki innym farmaceutykiem. Personel fachowy może służyć swoją wiedzą merytoryczną na etapie zlecania leczenia i kontroli recepty odnośnie do stosowanych dawek, schematów leczenia, farmakokinetyki, stabilności roztworów oraz możliwych interakcji lekowych [5].Przygotowanie cytostatyków – ocena wpływu na personel fachowyZagadnieniem wpływu cytostatyków na personel medyczny zajmuje się biomonitoring, którego zadaniem jest ocena ekspozycji oraz skutków narażenia. Jego działanie ma na celu pomiar ilości substancji czynnej w tkankach, jak również obserwację efektów zdrowotnych takiego kontaktu. Najczęściej dokonuje się pomiarów obecności ksenobiotyku we krwi, tkankach oraz moczu [1].Ocena narażenia na cytostatyki podczas ich przygotowania i podawania w formie iniekcji dożylnych jest bardzo trudna. Związane jest to nie tylko z dostępnością metod badawczych używanych do pomiarów stężeń substancji w środowisku pracy czy materiale biologicznym, ale i kosztów takiej obserwacji. Nie ustalono również parametrów granicznych dla substancji czynnych leków przeciwnowotworowych, dopuszczalnych w środowisku pracy oraz materiale pobranym od personelu [6].Jednak proces ten powinien być prowadzony, ponieważ wykazano, że pozostałości substancji cytotoksycznych obecne są praktycznie we wszystkich miejscach związanych z ich przygotowaniem oraz podawaniem (dowiedziono ich obecności nie tylko na powierzchniach, ale również w próbkach powietrza) [3, 6]. A badania takie mogą stanowić postawę do podejmowania przez pracodawcę odpowiednich działań, mających na celu ochronę pracowników [6].Drogi wnikania cytostatyków do organizmu personelu medycznegoNarażenie na leki cytostatyczne wiąże się z każdym elementem procesu prowadzącego do ich przygotowania. W licznych badaniach udowodniono, że ślady cytostatyków znajdowały się w moczu, płynach ustrojowych i tkankach pracowników służby zdrowia, a więc zagrożenie jest realne [6].Główną drogą, którą mogą się one przedostać do organizmu jest skóra. Leki cytostatyczne mogą się przez nią wchłonąć nawet jeśli nie jest uszkodzona. Do zaabsorbowania substancji czynnej może dojść przy sporządzaniu roztworów, czy też podczas kontaktu z zanieczyszczoną cytostatyku może się również odbywać drogą wziewną, poprzez bezpośrednie wdychanie aerozolu lub pyłu leku w trakcie jego przygotowania oraz poprzez przewód pokarmowy (szczególnie jeśli personel nie stosuje się do najważniejszych zasad BHP) [1, 6].Wpływ narażenia na leki cytostatyczne na organizm człowiekaWpływ narażenia na cytostatyki na ludzki organizm nie jest jednoznacznie określony. Objawy mogą być bardzo różne, a większość z nich jest dość niespecyficzna. W przeprowadzonych badaniach obserwowano pracowników służby zdrowia mających styczność z chemioterapeutykami. Wśród najczęstszych dolegliwości, które mogły być związane z wykonywaną przez nich pracą wyróżniono biegunkę, przewlekły ból gardła, bóle i zawroty głowy, wzmożone wypadanie włosów, wysypki, łzawienia oczu i suchość spojówek, nudności i wymioty, odczuwanie zaburzenia rytmu serca oraz ogólną nadwrażliwość. Długotrwałe narażenie na cytostatyki może mieć również związek z uszkodzeniami i zwłóknieniem wątroby oraz uszkodzeniami nerek [2, 6].Największym jednak problemem związanym z narażeniem personelu medycznego na działanie cytostatyków mogą być problemy z płodnością, wpływ tych związków na przebieg ciąży oraz dobrostan i rozwój płodu. Nie można zapomnieć także o działaniach odległych, do których może należeć rozwój choroby nowotworowej białaczek [2, 3]. Ryzyko wiąże się nie tylko z samym kontaktem, ale również rodzajem cytostatyku. Sklasyfikowano je ze względu na swój potencjał kancerogenny (Tab. 1)Tabela 1. Klasyfikacja cytostatyków ze względu na ich potencjał rakotwórczy [7]Kategoria czynników rakotwórczychLeki cytostatycznegrupa Iśrodki rakotwórcze dla ludziazatiopryna, busulfan, chlorambucyl, nitrozomocznik, cyklofosfamid, etopozyd w programie BEP, melfalan, program MOPP i inne zawierające leki alkilujące, tiotepa, treosulfangrupa II Aśrodki prawdopodobnie rakotwórcze dla ludzidoksorubicyna, azacytydyna, karmustyna, lomustyna, chlorozotocyna, cisplatyna, etopozyd, chlormetyna, prokarbazyna, tenipozydgrupa II Bśrodki przypuszczalnie rakotwórcze dla ludziamsakryna, bleomycyna, dakarbazyna, daunomycyna, mitomycyna c, mitoksantron, streptozotocynagrupa IIIśrodki niesklasyfikowaneco do rakotwórczości5-fluorouracyl, ifosfamid, 6-merkaptopuryna, metotreksat, winblastyna, winkrystynaMinimalizacja ryzyka – przepisy prawne i proceduryFakt istnienia dużego narażenia zawodowego na cytostatyki w Polsce potwierdzają dane Centralnego Rejestru Danych o Narażeniu na Substancje Chemiczne, ich Mieszaniny, Czynniki lub Procesy Technologiczne o Działaniu Rakotwórczym lub Mutagennym, który prowadzony jest przez Instytut Medycyny Pracy im. Prof. J. Nofera w Łodzi [6]. Od 1996 roku pracowników zajmujących się przygotowaniem cytostatyków obowiązują przepisy Rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy przygotowywaniu, podawaniu i przechowywaniu leków cytostatycznych w zakładach opieki zdrowotnych (z późniejszymi zmianami z dnia 31. sierpnia 2000 roku). Dokument ten nakłada na pracodawcę obowiązek zapewnienia pracownikom pracującym przy przygotowaniu cytostatyków odpowiedniej odzieży ochronnej – fartuchów, masek, rękawiczek i okularów, a także opisuje miejsce przeznaczone do przygotowania leków, które powinno być wyposażone w lożę laminarną. W Rozporządzeniu można również odnaleźć wytyczne dotyczące postępowania po przypadkowym skażeniu cytostatykami [2, 8, 9].Poza tym, w 2016 roku Komisja Europejska przygotowała odpowiednie rekomendacje, mające służyć zapobieganiu zawodowej ekspozycji na działanie leków cytostatycznych. Ich treść przede wszystkim odnosi się do założenia regularnego monitorowania narażenia personelu fachowego. Bezpieczne obchodzenie się z preparatami potencjalnie szkodliwymi opisuje również Przewodnik Międzynarodowego Towarzystwa Praktyków Farmacji Onkologicznej (ISOPP – International Society of Oncology Pharmacy Pracitioners). Jednak należy pamiętać, że dokumenty te mogą być wskazówką, ale nie są obowiązującym prawem [6].Z tego też powodu w aptekach zajmujących się przygotowaniem cytostatyków określa się wewnętrzne procedury. One dużo bardziej szczegółowo opisują postępowanie mające zapewnić pracownikom jak największe zasady – kto może wykonywać leki cytotoksyczneW przygotowanie leków cytotoksycznych zaangażowany powinien być świadomy, wykwalifikowany i dobrze przeszkolony zespół, który będzie się stosować do procedur. Jednak nie każda osoba z odpowiednim wykształceniem i kwalifikacjami może podjąć się tego względu na potencjalną teratogenność, embriotoksyczność oraz wpływ na płodność, w proces przygotowywania leków cytostatycznych nie powinny być zaangażowane kobiety w wieku rozrodczym, które planują dzieci lub są aktualnie w ciąży. Istnieje również lista innych przeciwwskazań do podjęcia pracy przy lekach cytotoksycznych. Ich obecność zwykle weryfikuje się podczas regularnych i dokładnych badań lekarskich:karmienie piersiązaburzenia hematologiczneschorzenia nerekchoroby wątrobyprzewlekłe dermatozy (z obecnością czynnych zmian)praca w narażeniu na promieniowanie jonizująceaktualne ostre infekcje górnych dróg oddechowychwiek poniżej 18 lat [1, 3]Lek cytostatyczny i jego proces przygotowaniaPrzyjęcie i magazynowaniePodczas przyjęcia leku cytotoksycznego do apteki należy zwrócić uwagę na jego specjalne oznaczenie oraz fakt, czy dostarczono go w osobnych, szczelnie zamkniętych i zabezpieczonych opakowaniach. Personel przyjmujący towar powinno wyposażyć się w jednorazowe magazynie aptecznym substancje te powinno się przechowywać w osobnych szafach, lodówkach lub całym odrębnym pomieszczeniu magazynowym. W niektórych aptekach leki te magazynuje się w pomieszczeniu przygotowawczym, obok boksu, w którym przygotowuje się preparaty w dawkach dziennych. Dzięki temu, minimalizacji ulega narażenie na kontakt z nimi np. podczas ich transportu przez w magazynie odpowiednie oznakowanie również jest niezwykle ważne – powinno pojawić się w wydzielonych strefach, na półkach. Oficjalnie stosuje się napis Uwaga! Leki cytotoksyczne, który umieszczony jest na żółtym roztworów dla pacjentów – CPLCW procesie przygotowania leku dla pacjenta najważniejsze jest zapewnienie jałowości produktu, co jednocześnie wpływa również na zminimalizowanie zanieczyszczenia środowiska pracy. Dlatego też powinno to się odbywać w specjalnie wyodrębnionym pomieszczeniu nazywanym Centralną Pracownią Leku Cytotoksycznego (CPLC). Do podstawowych wymagań, jakie pomieszczenie to powinno spełniać, należy oddzielenie go od reszty apteki śluzami osobowymi. Dodatkowo klasa czystości powietrza B oraz co najmniej 10-20 krotna wymiana powietrza w ciągu godziny. Pomieszczenie to powinno być wykonane z materiałów o gładkiej powierzchni, które ułatwiają dezynfekcję. Również powinna być w nim jak najmniejsza ilość sprzętu i przygotowanie leku w dawce dobowej dla pacjenta odbywa się w loży laminarnej z filtrami HEPA i pionowym nawiewem. W loży klasa czystości powietrza powinna być najwyższa – A. W loży powinno panować podciśnienie i musi ona posiadać oddzielny system wyciągowy [3, 5]. Również sprzęt służący do przygotowania i transportu leków musi być wykonany z materiałów, które ułatwiają jego dezynfekcję [1].Personel medyczny biorący udział w przygotowaniach powinien być ubrany w jednorazową odzież ochronną. Do niej należą: podfoliowany fartuch ze specjalnym atestem, maseczkę, okulary oraz czepek. Zaleca się również zastosowanie podwójnej pary beztalkowych rękawiczek jednorazowych – zachodzących na mankiety fartucha – które należy zmieniać co pół godziny [3]. Jednorazowy czas pracy w boksie aseptycznym nie powinien przekraczać dwóch godzin, a w ciągu dnia w CPLC można pracować maksymalnie przez 5 godzin [3].Aby uniknąć kontaktu z aerozolami w czasie przygotowaniu leków cytotoksycznych, rekomenduje się stosowanie tak zwanych systemów bezigłowych zamkniętych lub igieł o dużej średnicy, co minimalizuje ryzyko powstania podciśnienia i wydostania się leku z ampułki [5].Cały sprzęt jednorazowego użytku, który miał kontakt z lekiem cytotoksycznym na którymkolwiek z etapów jego przygotowania, powinien być poddany utylizacji jako odpad medyczny niebezpieczny – zgodnie z obowiązującymi przepisami leku i jego transportGotowy lek należy odpowiednio oznaczyć etykietą i zapakować, tak aby był bezpieczny dla osoby, która będzie go transportowała na oddział. Ważne jest również, aby pamiętać o szczególnych warunkach przechowywania, o wrażliwości na światło czy też temperaturę [3, 5].Transport leku na oddziały powinien odbywać się możliwie najkrótszą drogą (bez dostępu osób trzecich) przez wykwalifikowany personel. Wózki do transportu powinny być łatwe w dezynfekcji [1].Postępowanie w przypadku skażenia lekiem cytostatycznymWażne jest również, aby w aptece zajmującej się przygotowywaniem dziennych dawek leków cytotoksycznych dla pacjentów, istniały procedury, mówiące o postępowaniu w przypadku przypadkowego zbicia/uszkodzenia opakowania przygotowuje się do tego celu odpowiedni zestaw, który przede wszystkim powinien zawierać środki ochrony osobistej dla osoby, która będzie sprzątała (fartuch, rękawice, maska, czepek), a także elementy odpowiedniego oznakowania miejsca skażenia, środki pomocnicze przydatne w procesie usuwania zanieczyszczenia, jak na przykład ręczniki papierowe, szufelka i tekturka, butelka z wodą, lignina, środki do dezynfekcji powierzchni i neutralizacji skażenia (70% spirytus oraz NaOH), odpowiednio oznakowane pojemniki na odpady niebezpieczne [3].Każdy zestaw powinno się zaopatrzyć w odpowiednią instrukcję z opisanymi kolejnymi krokami postępowania. Dodatkowo cały proces powinna wykonywać jedna, przeszkolona osoba, tak aby ograniczyć ryzyko narażenia postronnych obserwatorów. Po zdarzeniu pomieszczenie należy wywietrzyć i zaniechać jego używania przez kilka kolejnych godzin [3, 5].Bibliografia:Gać P, Pawlas K. Ryzyko związane z zawodową ekspozycją na preparaty cytostatyczne. Bezpieczeństwo Pracy 2010; 9: A i in. Następstwa zdrowotne pracy w narażeniu na leki cytostatyczne w grupie zawodowej pielęgniarzy i pielęgniarek. Journal of Education 2016; 6(9): O, Kemczyńska M. Postępowanie z lekiem cytotoksycznym w aptece szpitalnej. Farmacja Polska 2010; 2(66): z dnia 6. września 2001 roku. Prawo Farmaceutyczne. U. 2001 Nr 126 poz. P. Receptura cystostatyków. Aptekarz Polski; (data wejścia 12-08-2018).Kupczewska-Dobecka M i in. Aspekty higieniczne i prawne oceny narażenia zawodowego na cytostatyki. Medycyna Pracy 2018; 69(1): T, Dąbrowska AE. Leki cytostatyczne i ich kancerogenność – problem zagrożenia zawodowego personelu medycznego. Współczesna Onkologia 2007; 2(11): Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 19 czerwca 1996 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy przygotowywaniu, podawaniu i przechowywaniu leków cytostatycznych w zakładach opieki zdrowotnej. ( 1996 nr 80 poz. 376).Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 31 sierpnia 2000 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy przygotowywaniu, podawaniu i przechowywaniu leków cytostatycznych w zakładach opieki zdrowotnej. ( 2000 nr 79 poz. 897).Autor: mgr farm. Iwona NapierałaArtykuł pochodzi z trzeciego numeru magazynu prenumeratę największego branżowego magazynu dla farmaceutów szpitalnych! Fot: Pixabay / Cytostatyki to specjalistyczna grupa leków stosowanych w leczeniu nowotworów. To właśnie one wykorzystywane są do chemioterapii. Leczenie wymaga przestrzegania wielu zasad, często jest skuteczne, niestety zazwyczaj powoduje wiele skutków ubocznych. Cytostatyki są lekami stanowiącymi podstawową metodę leczenia nowotworów rozsianych, a także metodę wspomagającą leczenie nowotworów rozwijających się miejscowo z obecnością dalekich przerzutów. Wykorzystanie naturalnych i syntetycznych cytostatyków w celach leczniczych określa się mianem chemioterapii. Od czego zależy skuteczność leczenia? Czy wszystkie cytostatyki działają tak samo? Jakie są skutki uboczne stosowania cytostatyków? Jak działają cytostatyki? Każda dzieląca się komórka przechodzi przez określony cykl podziału komórkowego. W każdym cyklu komórkowym zachodzą 4 następujące po sobie fazy - G1 (od początku podziału do momentu syntezy DNA), S (faza syntezy DNA, czyli materiału genetycznego), G2 (od syntezy DNA do właściwego podziału komórki), M (faza mitozy, w efekcie której z jednej komórki pierwotnej powstają dwie potomne komórki o tej samej ilości materiału genetycznego). Dotyczy to zarówno komórek prawidłowych, zdrowych, jak i nowotworowych. Podstawową różnicą pomiędzy prawidłową tkanką a komórkami nowotworowymi jest ich inwazyjny wzrost o dużej intensywności procesów podziałowych. Wzrost ten jest zupełnie niekontrolowany. Cytostatyki (leki cytostatyczne, leki cytotoksyczne, przeciwnowotworowe) to leki działające toksycznie na komórki nowotworowe. Wynika to z ich powinowactwa do szybko dzielących się komórek. Niestety, nie tylko komórki nowotworowe wykazują intensywne tempo wzrostu, ale także niektóre prawidłowe komórki, co w konsekwencji skutkuje toksycznością cytostatyków wobec zdrowych tkanek. Dotyczy to przede wszystkim szpiku kostnego, nabłonków (w szczególności przewodu pokarmowego), komórek rozrodczych oraz komórek immunokompetentnych układu chłonnego. Leki przeciwnowotworowe można podzielić na 3 klasy: Nieswoiste. Swoiste dla cyklu - niszczą komórki znajdujące się w określonym cyklu komórkowym. Należą tu wszystkie leki alkilujące oraz antybiotyki cytostatyczne z wyjątkiem bleomycyny. Swoiste dla fazy - niszczące komórki znajdujące się w określonej fazie cyklu komórkowego. Zalicza się tu antymetabolity, hydroksykarbamid i prokarbazynę działające na fazę S, alkaloidy i taksoidy działające na fazę M, a także wiele innych leków działających wybiórczo na fazy G1 czy G0. Zasady leczenia cytostatykami: Leczenie powinno być wdrożone jak najszybciej, we wczesnym okresie choroby. Kiedy liczba komórek nowotworowych jest mała, wrażliwość na chemioterapię jest większa, a tym samym wzrasta szansa na przeżycie chorego. Skuteczniejsza jest chemioterapia wielolekowa niż stosowanie tylko jednego środka. Powinno się łączyć cytostatyki o różnym mechanizmie działania i różnych skutkach ubocznych, by uniknąć kumulacji działania toksycznego. Powinno się stosować maksymalne tolerowane dawki cytostatyków w cyklach z krótkimi przerwami. Ich działanie jest wtedy zdecydowanie większe niż stosowanie małych dawek w sposób ciągły. Celem leczenia jest zniszczenie jak największej liczby komórek nowotworowych przy jak najmniejszych uszkodzeniach zdrowych tkanek. Cytostatyki - podział, rodzaje Antybiotyki cytostatyczne - zalicza się tu antracykliny I i II generacji, a także inne antybiotyki. Ich działanie polega na wiązaniu się z DNA, tworzeniu wolnych rodników, rozrywaniu i utrzymaniu DNA w formie fragmentarycznej. Środki alkilujące - głównym mechanizmem cytotoksycznego działania związków alkilujących i bezpośrednią przyczyną śmierci komórki jest uszkodzenie biologicznej aktywności DNA. Działają na wszystkie fazy cyklu komórkowego. Ze względu na brak wybiórczości cytotoksycznego działania na komórki szybko dzielące się, poza niszczeniem szybko proliferujących komórek nowotworowych, uszkadzają również tkanki zdrowe - tkanki układu krwiotwórczego szpiku, układu chłonnego, tkanki nabłonkowe, komórki rozrodcze. Inhibitory topoizomerazy - topoizomerazy I i II są jądrowymi enzymami niezbędnymi dla prawidłowej funkcji DNA i życia komórki. Enzymy te mogą stanowić miejsce działania niektórych leków przeciwnowotworowych, które tworząc z nimi odpowiednie kompleksy, uniemożliwiają przeżycie komórkom nowotworowym. Antymetabolity kwasu foliowego, pirymidyn, puryn, analogi nukleozydów - jako strukturalne analogii enzymów czy metabolitów naturalnie występujących w układach biologicznych - hamują konkurencyjnie reakcje enzymatyczne lub zostają wbudowane zamiast naturalnego metabolitu w miejsce jednostki budulcowej, niezbędnej do prawidłowych procesów życiowych komórki. Komórki nowotworowe, poprzez szybszy cykl podziałowy, zużywają więcej metabolitów niż komórki zdrowe i dlatego cytostatyki o działaniu antymetabolicznym są dla komórek nowotworowych bardzo toksyczne. Niestety, również wykazują toksyczność wobec komórek zdrowych. Alkaloidy - bardzo zróżnicowana grupa pod kontem działania i stopnia nasilenia skutków ubocznych. Taksoidy - wprowadzone jako nowa grupa leków, rokująca dużą skutecznością. Hamują depolimeryzację mikrotubuli, niezbędnej do prawidłowej czynności komórki i uniemożliwiającą podział komórek. Lignany. Hormony. Cytostatyki - działania niepożądane Najważniejsze działania niepożądane cytostatyków wynikają z niszczenia zdrowych tkanek. Wywołują więc pancytopenię (widoczne w morfologii krwi obniżone wartości składników morfotycznych, jak erytrocyty, leukocyty, płytki krwi), skazę krwotoczną, wywołaną małopłytkowością, łysienie, osłabienie odporności, nadżerki i owrzodzenia błon śluzowych, uszkodzenie komórek układu rozrodczego, a w efekcie zaburzenia spermatogenezy, miesiączkowania. Ponadto objawy ogólnoustrojowe jak osłabienie, nudności, wymioty, biegunka, często towarzyszą leczeniu przeciwnowotworowemu. Zobacz film: Gen BRCA a nowotwory. Źródło: 36,6 Czy artykuł okazał się pomocny? Leki cytostatyczne to leki wykorzystywane w chemioterapii w walce z nowotworami. Charakteryzują się wysoką skutecznością działania, jednak mogą powodować szereg niekorzystnych dla zdrowia skutków ubocznych. W jaki sposób działają leki cytostCzym są leki cytostatyczne?Leki cytostatyczne stanowią grupę substancji naturalnych i syntetycznych wykorzystywanych przeciw nowotworom w przebiegu chemioterapii. Cytostatyki toksycznie oddziałują na komórki rakowe mające skłonność do szybkiego namnażania się. Niestety, choć wykazują działanie lecznicze, to mają negatywny wpływ na organizm, ponieważ upośledzają jego prawidłowe funkcjonowanie. Leki cytostatyczne stanowić mogą zarówno pojedynczą i samodzielną formę leczenia lub być uzupełnieniem radioterapii, hormonoterapii i metod leków cytostatycznychLeki cytostatyczne przede wszystkim hamują proces podziału szkodliwych komórek. W organizmie zdrowego człowieka komórki przechodzą przez rozwojowy cykl podziału składający się z czterech etapów. Cytostatyki oddziałują toksycznie podczas konkretnych faz, ale warto zaznaczyć, że działanie to wpływa nie tylko na komórki nowotworowe, ale także na te zdrowe. Cytostatyki są wdrażane do leczenia, aby wydłużyć życie osoby chorej. Przy ich zastosowaniu należy wnikliwie przeanalizować bilans korzyści dla zdrowia i możliwych działań niepożądanych mogących wynikać z ich leków cytostatycznychLeki cytostatyczne dzielą się na 3 klasy z uwagi na ich działanie: cytostatyki swoiste dla cyklu: niszczą komórki, znajdujące się w określonym stadium cyklu podziału komórkowego. Do tej grupy należą leki alkilujące oraz większość antybiotyków cytostatycznych;cytostatyki swoiste dla fazy: ich zadaniem jest niszczenie komórek, które znajdują się w określonej fazie cyklu komórkowego. Do tej grupy zaliczane są antymetabolity, hydroksykarbamid i prokarbazyna;cytostatyki cytostatyczne – możliwe działania niepożądaneStosowanie leków cytostatycznych wiąże się z ryzykiem wystąpienia poważnych dla organizmu konsekwencji z uwagi na ich mechanizm działania. Leki cytostatyczne działają toksycznie na komórki nowotworowe, ale uszkadzają również te zdrowo się rozwijające. Wśród działań niepożądanych, mogących wystąpić na skutek terapii lekami cytostatycznymi, wymienia się: neutropenię, anemię, trombocytopenię;utrata włosów, łysienie;wrzody żołądka i dwunastnicy;bezpłodność w wyniku uszkodzenia komórek płciowych;dotkliwe obniżenie odporności (mogące stanowić zagrożenie dla życia pacjenta);nudności, wymioty;uszkodzenie nerek poprzez zwiększenie poziomu kwasu użyciem leków cytostatycznych należy skonsultować się z lekarzem i zapoznać się dokładnie z informacjami załączonymi na ulotce.