Kominek wolnostojący na parę wodną. Opti-myst stojący; Opti-Myst portalowy; Wkłady kominkowe Opti-Myst; Kominek do zabudowy na parę wodną. Jednostronny do zabudowy; Dwustronny do zabudowy; Palnik do zabudowy; Kominek ścienny na parę wodną; Części zamienne ; Opti-Myst - Bank wiedzy. Kominki Opti-Myst - paradniki; Kominki Opti-Myst Muszę wylać żal. Kominek jest porażką gdyż zastosowanie jego jest żadne zaś wydatek duży. Zacznijmy od wydatków. 1. Wkłąd + zabudowa 10tyś 2. Komin - materiały 9. Dodaj źródło ciepła – wybierz rodzaj, np. kocioł gazowy, kocioł na paliwo stałe itd., a następnie określ, czy jest ono eksploatowane i jaka jest jego funkcja. Podaj klasę kotła, np. ekoprojekt; klasy od 3 do 5; poniżej klasy 3 lub brak informacji. Wpisz również rodzaj stosowanego paliwa, np. węgiel, drewno czy pellet. 10. Grzejnik konwektorowy lub inaczej grzejnik konwekcyjny to rodzaj prostego urządzenia, które służy do ogrzewania pomieszczeń bez stałego głównego źródła ciepła, gdy źródło ciepła jest niewystarczające lub uległo awarii. Sposób jego działania polega na konwekcji, czyli bezpośrednim ogrzewaniu powietrza przez grzałkę Jednak ja już zostało wspomniane, ilość ciepła, która ucieka jest tak spora, że tego typu kominek nie spełni swojej funkcji jako jedyne źródło ogrzewania. Kominek zamknięty - ekonomiczne rozwiązanie. Ten rodzaj kominka bardzo dobrze sprawdza się jako źródło dodatkowego oraz głównego ogrzewania. Jakie źródła ciepła w domu należy zgłosić do CEEB? Główny Urząd Nadzoru Budowlanego poinformował, że nowy obowiązek dotyczy każdego właściciela i zarządcę mieszkania oraz domu. Od 1.07 muszą oni zgłosić do CEEB wszystkich swoich źródeł ciepła i spalania paliw, których moc wynosi do 1 MW. Jakie urządzenia się do nich Witam, 1. napiszcie proszę, jak to jest od strony przepisów bud., czy dom, w którym jedynym źródłem CO jest kominek z płaszczem wodnym, zostanie bez problemów Kominek z płaszczem wod. jako jedyne źródło CO-przepisy bud. Kominek może stanowić źródło ciepła dla tradycyjnych instalacji centralnego ogrzewania. Umożliwia to tzw. płaszcz wodny. Na zasadzie promieniowania wytwarzany jest bardzo niewielki procent całego ciepła, większość przekazywana jest wodzie, która napływa między ścianki płaszcza i przekazuje je do grzewczej instalacji. Kominki są technologią znaną od dawna, jednak w ostatnich latach zaliczyła ona bardzo dynamiczny rozwój. Dzisiaj, kominek w domu to jednocześnie efektowny element wystroju wnętrza, ale również wydajne źródło ciepła, które generuje oszczędności i sprzyja środowisku. Dużą popularność zyskały wkłady kominkowe (np. Dom o zerowym śladzie CO2-w realiach ekonomii(w Polsce , 2018r i dla Kowalskich) Kilka szybkich uwag; Kominek to raczej nie ogranicza CO2, i też nie stawiał bym go jako główne źródło ciepła Zgadza się, kominek nie ogranicza a nawet emituje CO2, ale należy przyjąć trzeba jakąś metodykę analizy i oceny zagrożeń środowiska. O6HKq. Ogrzewać dom możemy również poprzez rury transportujące wodę ogrzaną przez tak zwany płaszcz wodny kominka do grzejników zainstalowanych w poszczególnych pomieszczeniach Czy kominek jest w stanie ogrzać cały dom? Zapewne. Jednak by tak się stało, musi zostać podłączony do instalacji grzewczej. Może to być system dystrybucji gorącego powietrza, tzw. DGP lub płaszcz wodny, który ogrzewa wodę płynącą rurami do grzejników. Czy jednak taki system ogrzewania domu się opłaca? Autor: Marcin Czechowicz Kominek może być jedynym źródłem ciepła w domu pod warunkiem, że zostanie połączony z instalacją grzewczą Czy kominek ogrzeje cały dom? Kominek może być jedynym źródłem ciepła w domu tylko wtedy, gdy zostanie połączony z instalacją grzewczą. Taką instalacją jest na przykład system dystrybucji gorącego powietrza do pomieszczeń innych niż to, w którym jest ustawiony kominek, albo rury transportujące wodę ogrzaną przez tak zwany płaszcz wodny kominka do grzejników zainstalowanych w poszczególnych pomieszczeniach. Kominek zasilający instalację grzewczą wodną lub powietrzną (DGP) musi być wyposażony we wkład kominkowy i powinien mieć odpowiednie parametry techniczne (moc nominalną i sprawność) gwarantujące pokrycie zapotrzebowania na ciepło do ogrzania domu. Jakie są zalety i wady ogrzewania domu kominkiem? Ważną zaletą ogrzewania z kominkiem jako źródłem ciepła są jego stosunkowo niskie koszty (niższe niż koszty ogrzewania innymi konwencjonalnymi źródłami ciepła), ale wygoda pozostawia wiele do życzenia. Jak każde ogrzewanie na paliwo stałe palenie w kominku wymaga stałej obsługi (noszenia i dokładania drewna do paleniska, a niekiedy także rąbania go) oraz nieustannego dozoru. Domu, w którym kominek jest jedynym źródłem ciepła, nie można na dłużej pozostawić bez opieki, bo po wygaśnięciu ognia w palenisku nie będzie w nim ogrzewania. Jeśli zdarzy się to zimą, podczas mrozów, gwałtownie się wychłodzi, co może skutkować przykrymi konsekwencjami, na przykład zamarznięciem wody w instalacjach i ich uszkodzeniem. Autor: Schemat instalacji grzewczej z płaszczem wodnym Kominek w domu można połączyć z płaszczem wodnym. Dzięki temu zasilisz ogrzewanie podłogowe czy ścienne. A może ogrzewanie kominkowe uzupełniające? Z tego powodu kominek jest chętniej instalowany jako źródło ciepła uzupełniające dla systemu z kotłem (gazowym, olejowym, elektrycznym), pompą ciepła czy kolektorami słonecznymi. W kominku pali się wtedy, gdy domownicy są na miejscu, a kiedy nie chce im się pilnować ognia, wyjeżdżają lub jest bardzo zimno i kominek nie wystarcza, instalację zasila drugie, bezobsługowe i dające się łatwo regulować źródło ciepła. W ten sposób można zmniejszyć koszty ogrzewania, nie tracąc nic z wygody. Kominek jest także niezastąpiony w tak zwanych okresach przejściowych – wiosną i jesienią – kiedy centralne ogrzewanie już lub jeszcze nie pracuje, a w domu przydałoby się podnieść temperaturę. Autor: Kominek może być jedynym źródłem ciepła w domu tylko wtedy, gdy zostanie połączony z instalacją grzewczą. Taką instalacją jest na przykład system dystrybucji gorącego powietrza Czy kominek można zainstalować w każdym domu? Budynek i pomieszczenie, w którym chcemy zamontować kominek, muszą być zgodne z aktualnymi przepisami. Pomieszczenie musi mieć kubaturę co najmniej 4 m3/kW nominalnej mocy cieplnej kominka, ale nie mniejszą niż 30 m3 i nie może w nim być wentylacji mechanicznej wywiewnej. Powinno mieć dostęp do przewodu kominowego o parametrach odpowiednich dla danego kominka i możliwość doprowadzenia powietrza do spalania. Kominek należy usytuować jak najbliżej komina, aby przewód dymowy był jak najkrótszy i miał możliwie najmniej załamań. Jeżeli są konieczne, nie powinno być ich więcej niż dwa, o kącie maksimum 30°. Jeśli kominek przylega do ściany, bezpośrednio za nim nie mogą przebiegać instalacje: wodna, elektryczna ani gazowa. Podobne zastrzeżenie dotyczy podłogi pod urządzeniem. Kominki można montować również w starych remontowanych domach, w których do tej pory ich nie było, pod warunkiem że zostaną spełnione wspomniane wcześniej warunki techniczne. Mogą być przy tym konieczne rozmaite zabiegi, na przykład wzmocnienie stropu lub fundamentu w miejscu przeznaczonym na kominek, renowacja komina przez umieszczenie w nim wkładu ze stali żaro- i kwasoodpornej albo dobudowanie komina, na przykład na zewnątrz domu (gdy brakuje wolnego przewodu kominowego), czy doprowadzenie powietrza do spalania w pobliże kominka. Autor: Parametry komina Przewód kominowy wybrany do podłączenia kominka musi mieć wymiary i proporcje dopasowane do wielkości paleniska we wkładzie kominkowym. Dla kominków z otworem paleniska o powierzchni do 0,25 m2 jego przekrój powinien mieć średnicę co najmniej 15 cm lub wymiary 14x14 cm. Kominki z paleniskami większymi niż 0,25 m2 muszą mieć przewody dymowe o wymiarach odpowiednio średnicę 18 cm lub 14x27 cm. Wysokość komina od podłączenia czopucha do wylotu ponad dachem nie może być mniejsza niż 4 m. Ze względu na konieczność zapewnienia wymaganego ciągu i bezpieczeństwo pożarowe usytuowanie wylotu komina względem połaci dachu musi spełniać określone warunki. Na dachach płaskich (o kącie nachylenia mniejszym niż 12°) i stromych z pokryciem łatwo palnym wylot powinien sięgać co najmniej 60 cm nad kalenicę, na stromych z pokryciem niepalnym – przewyższać ją o 30 cm. Skip to content Kominek w domu kojarzy się zwykle z przytulnym i ciepłym wnętrzem, trzaskającym ogniem i niepowtarzalnym klimatem. Skojarzenia te są jak najbardziej trafne i pod tymi względami domowy kominek na pewno spełni oczekiwania. Przed zakupem kominka warto jednak rozważyć wszystkie argumenty – nie tylko te, które sprawiają, że najchętniej już pojechalibyśmy po swój wymarzony kominek. Do czego będzie Ci potrzebny kominek?Trzy aspekty według, których oceniasz potrzebę już kominek, jak z niego korzystać odpowiedzialnie? Do czego będzie Ci potrzebny kominek? To podstawowe pytanie, choć pozornie proste, może sprawić nieco trudności już na starcie. Zanim więc wybierzesz kominek do domu, zastanów się, w jaki sposób masz zamiar z niego korzystać. Ważne: zgodnie z literą prawa, kominek nie może być jedynym źródłem ciepła w domu. Upewnij się więc, że dysponujesz jakąś alternatywą (np. ogrzewanie elektryczne czy gazowe). Wiemy już, że wykorzystywanie kominka na drewno jako jedyne źródło ciepła jest niemożliwe, wciąż jednak możesz dojść do wniosku, że chcesz uczynić kominek głównym urządzeniem grzewczym w domu. Trzy aspekty według, których oceniasz potrzebę kominka. po pierwsze: sprawdź, jak długo wybrany kominek utrzymuje żar – każdy wynik poniżej 10 godzin nie nadaje się dla głównego źródła ogrzewania; po drugie: wybieUrz taki wkład kominkowy, który umożliwia wykorzystanie istniejącej instalacji w celu równomiernego ogrzania całego lokalu lub budynku; po trzecie: weź pod uwagę powierzchnię domu, który chcesz ogrzać, sprawdź średnie zużycie drewna i oblicz, ile opału będziesz potrzebował na sezon. Pamiętaj, że chłodne wieczory zdarzają się na naszych szerokościach geograficznych nawet w lipcu czy sierpniu! Jeżeli chcesz korzystać z kominka jako z pomocniczego źródła ciepła, powyższe trzy punkty będą miały znaczenie, ale nie tak kluczowe, jak w poprzednio omawianej sytuacji. Możesz ogrzewać dom drewnem, gdy latem zdarzy się chłodniejszy wieczór, w okresie przejściowym czy w sytuacji, gdy zabraknie prądu lub instalacja ulegnie awarii. Dużą zaletą takiego podejścia do palenia w kominku, jest to, że nie potrzebujesz gromadzić aż tak dużych zapasów drewna, w związku z czym oszczędzisz miejsce w szopie czy drewutni. Trochę inaczej zaplanujesz zakup domowego kominka, jeżeli chcesz użytkować go okazjonalnie, dla przyjemności. W takiej sytuacji możesz wybrać wkład kominkowy cechujący się krótszym czasem utrzymywania żaru. Sezonowanie drewna również okaże się mniej wymagającym obowiązkiem – nie musisz przygotować zbyt dużych ilości opału, jeżeli będziesz korzystać z kominka w wyjątkowych sytuacjach. Mam już kominek, jak z niego korzystać odpowiedzialnie? Aby użytkowanie kominka wiązało się z niesłabnącą przyjemnością, warto już na starcie wyrobić sobie kilka pożytecznych nawyków. Zapewnią one nie tylko długie, bezawaryjne użytkowanie urządzenia, ale także sprawią, że spalanie drewna będzie ekologiczne i bezpieczne. Kup wkład kominkowy dobrej jakości i zadbaj o profesjonalny montaż – najtańsze rozwiązania nie zawsze są najlepsze, a niewłaściwa instalacja kominka może być niebezpieczna dla domowników. Wybierając wkład kominkowy, zwróć szczególną uwagę na jego sprawność, średnie zużycie opału, ale także na wymiary paleniska (ma to znaczenie zwłaszcza, jeżeli samodzielnie przygotowujesz polana – konieczne będzie docinanie ich na odpowiednią długość). W kwestii montażu z kolei najlepiej zaufać specjalistom, doświadczonym w instalacji kominków drewno metodą “od góry” – dzięki tej technice ograniczysz dymienie oraz sprawisz, że drewno wypali się w całości. Oznacza to dłużej utrzymujący się żar, a co za tym idzie – optymalne gospodarowanie tylko z drewna suchego, sezonowanego – taki opał wydziela mniej dymu, dzięki czemu dłużej zachowasz kominek w czyść kominek – nawet, jeżeli stosujesz się do wszystkich poprzednich porad, nawyk regularnego czyszczenia przewodu kominowego, wnętrza kominka oraz szyby zaprocentuje dłuższą żywotnością urządzenia. Stara sadza należy do trudno usuwalnych zabrudzeń, a zatykający się przewód kominowy może być przyczyną rozmaitych problemów, począwszy od zmniejszonego ciągu, aż do całkowitego zablokowania komina lub zapalenia się sadzy. W tym przypadku również lepiej skorzystać z profesjonalnych usług kominiarskich – znaczenie ma nie tylko wiedza kominiarza, ale także to, że dysponuje on odpowiednim sprzętem oraz przyjmuje na siebie odpowiedzialność za bezpieczeństwo kominka. Przewód dymowy z pieców kominkowych może być wyprowadzony przez górną, tylną, a nawet boczną ścianę korpusu. W poziomo prowadzonym przewodzie przyłączeniowym będzie się gromadziła sadza, więc powinien mieć wyczystkę albo być łatwo demontowany. Kominek w domu to marzenie wielu osób. Niestety nie wszyscy mogą je zrealizować. Istnieje alternatywa - piec kominkowy, potocznie zwany kozą. Jako jedyne źródło ciepła piec kominkowy nie jest idealny. Za to w roli dodatkowego sprawdza się doskonale. Aby cieszyć się z jego posiadania, musisz pamiętać o podstawowych zasadach wykonania i użytkowania pieca kominkowego. Kiedy myślimy o dodatkowym źródle ciepła, zwykle pierwszy przychodzi nam do głowy kominek, oczywiście z wkładem, bo tylko wtedy jest możliwość efektywnego wykorzystania ciepła powstającego podczas spalania. Dopiero kiedy na kominek nie ma dość miejsca albo dom jest już gotowy i nie chcemy zbytnio zniszczyć wykończenia, rozglądamy się za odpowiednim modelem kozy. Czy słusznie? Czy warto kupić piec kominkowy? Piec kominkowy zalety: Doskonale nadaje się na dodatkowe źródło ciepła Jest atarakcyjny z wyglądu i tani w eksploatacji Można go stosunkowo szybko i prosto zamontować Autor: Piotr Mastalerz Wystrój pomieszczenia nie jest ograniczeniem przy wyborze pieca kominkowego. Bez trudu można kupić bardzo nowoczesne stalowe urządzenie odpowiednie do nowoczesnego wnętrza. Wolno stojący piec kominkowy: gotowy do zamontowania Wolno stojące piece kominkowe mają budowę podobną do wkładów kominkowych. Wkład to zamknięte palenisko zrobione z żeliwa lub ze stali, szczelne i bezpieczne w eksploatacji, ale surowe, „niewykończone”, wymagające obudowania. Piec kominkowy to także palenisko o podobnych właściwościach, lecz z własną fabrycznie wykonaną obudową, a więc gotowe do zainstalowania bez dodatkowych prac budowlanych. Dzięki temu montaż jest tańszy, trwa krócej, a końcowy efekt estetyczny jest dokładnie taki, jakiego oczekujemy. Z obudową wkładu kominkowego wznoszoną na miejscu może być różnie. Piec kominkowy z żeliwa Wygląd kóz zależy w pewnym stopniu od materiału, z którego są wykonane. Piece kominkowe odlewane z żeliwa mają zazwyczaj bardziej tradycyjny, rustykalny styl. Ich obudowy są czasem zdobione wymyślnymi ornamentami. Piec kominkowy stalowy Korpusy pieców kominkowych stalowych są proste, prezentują się bardziej nowocześnie, niekiedy wręcz ascetycznie. Robią wrażenie lżejszych i zazwyczaj rzeczywiście mniej ważą mimo podobnych wymiarów. To może być ważne przy wyborze miejsca, w którym zostaną ustawione. Żeliwo ma większą niż stal zdolność akumulacji ciepła. Ta cecha bardzo przydaje się w urządzeniach, od których oczekujemy dobrych walorów grzewczych. Właściwości akumulacyjne paleniska stalowego można polepszyć, wykładając jego ścianki płytami szamotowymi. Stosuje się je zresztą także w kozach żeliwnych. Sprawiają one, że palenisko dłużej się nagrzewa, za to po wygaśnięciu ognia dłużej trzyma ciepło. Inną, ale także przydatną funkcję pełnią płyty wermikulitowe. Mają one bardzo dobre właściwości izolacyjne, dzięki którym w wyłożonym nimi palenisku poprawiają się warunki spalania. Powstające w nim ciepło jest w większości wypromieniowywane przez szybę. Autor: Mariusz Bykowski Zimą dobrze jest napalić w piecu kominkowym, żeby zmniejszyć koszty ogrzewania prądem lub gazem, wiosną i jesienią, gdy nie działa centralne ogrzewanie – żeby nie marznąć. Koza w salonie Koza nie potrzebuje dodatkowej obudowy, więc zajmie w pomieszczeniu znacznie mniej miejsca niż wkład kominkowy o porównywalnej mocy grzewczej. Jest tak, ponieważ przeciętne modele kóz mają gabaryty zbliżone do wymiarów nieobudowanych wkładów kominkowych. Zdarzają się wyjątki. Najmniejsze modele pieców kominkowych można „upchać” w kąciku o powierzchni niewiele większej niż 1 m2 (uwzględniając konieczny odstęp od rozgrzewających się ścianek korpusu), jednak trzeba się liczyć z tym, że ich moc również nie będzie imponująca, a więc ciepło da się odczuć jedynie w ich pobliżu. Wśród pieców kominkowych oferowanych w sprzedaży można znaleźć także modele o dużej mocy i pokaźnych wymiarach, odpowiednie do dużych otwartych przestrzeni, w których mogą być odpowiednio wyeksponowane. Wspólną cechą wszystkich pieców kominkowych, niezależnie od ich wymiarów, jest możliwość ich wymontowania bez istotnego rujnowania wnętrza. To pozwala dość ławo wymienić urządzenie na nowe, np. w razie jego niedającej się usunąć awarii albo zmiany wystroju wnętrza. Małe piece kominkowe, zwłaszcza stylizowane na stare prymitywne kozy, mają niewielkie drzwiczki z materiału takiego jak reszta korpusu. W większości nowoczesnych pieców kominkowych drzwiczki są jednak stosunkowo duże i przeszklone, tak jak we wkładach kominkowych płaskie lub panoramiczne, gładkie albo ze szprosami. Można przez nie wygodnie wkładać do paleniska duże kawałki drewna bez konieczności ich rozdrabniania oraz obserwować płomienie podczas palenia. Jak grzeją piece kominkowe Piece kominkowe ogrzewają zazwyczaj wnętrze, w którym są ustawione. Gdy mają dużą moc, może ono mieć spore wymiary, ale lepiej, jeżeli jest to przestrzeń tak zwana otwarta – niepodzielna ścianami – na przykład salon z otwartą kuchnią, jadalnią i/lub holem. Ciepło wytwarzane przez kozę będzie w ograniczonym zakresie docierało także do oddzielnych pokoi, jeśli drzwi do nich pozostawimy otwarte, jednak cyrkulacja powietrza w takim układzie nie jest na tyle dobra, żeby można było liczyć na skuteczne ogrzewanie. Energia cieplna wytworzona podczas spalania opału w piecu kominkowym jest przekazywana do otoczenia częściowo w wyniku promieniowania przez ścianki urządzenia (tak oddają ciepło przód i góra pieca), częściowo przez konwekcję wokół tylnych i bocznych ścianek pieca. W piecach kominkowych żeliwnych przeważa zjawisko radiacji. Takie urządzenia najlepiej ogrzewają, gdy są ustawione w centralnym punkcie otwartego pomieszczenia, skąd ciepło może się równomiernie rozchodzić we wszystkich kierunkach. W ciasnych wnętrzach w bezpośrednim sąsiedztwie paleniska z przewagą radiacji można odczuwać nadmierne gorąco. W piecach kominkowych z przewagą konwekcji większa część ciepła jest oddawana powietrzu wpływającemu do pieca przez wloty znajdujące się w jego dolnej części i przepływającemu w przestrzeni między korpusem pieca a tak zwanym drugim płaszczem. Ogrzane powietrze wydostaje się do pomieszczenia przez kratki wylotowe w górnej części pieca, unosi się i ogrzewa pomieszczenie. Ponieważ ciepło jest odbierane przez powietrze, korpus nie wypromieniowuje go intensywnie. W jego pobliżu nie tworzy się więc strefa nieprzyjemnego przegrzania. Dzięki cyrkulacji ogrzanego powietrza ciepło rozchodzi się we wszystkich kierunkach i na większą odległość, dlatego piec nie musi być ustawiony centralnie w pomieszczeniu. Konwekcja daje możliwość ogrzania większej przestrzeni niż promieniowanie, jednak i tak powinna to być przestrzeń otwarta albo połączona przez otwarcie drzwi między poszczególnymi ogrzewanymi wnętrzami, po to by powietrze rozchodzące się od pieca po ochłodzeniu mogło do niego wrócić, żeby się ponownie ogrzać. Niektóre nowoczesne piece kominkowe mają system wtórnego (podwójnego) spalania spalin. Dzięki specjalnej konstrukcji paleniska i dodatkowym wlotom powietrza temperatura wewnątrz urządzenia osiąga wyższą wartość, co umożliwia całkowite spalenie części gazów spalinowych. Mogą też mieć katalizator, który podobnie jak katalizator w samochodzie obniży temperaturę dopalania gazów i resztek w dymie. Piece kominkowe z systemem wtórnego spalania oraz katalizatorami osiągają wyższą sprawność. Kozy, w odróżnieniu od wkładów kominkowych, nie są przystosowane do współpracy z systemem DGP rozprowadzającym powietrze do wielu pomieszczeń, ale można kupić takie z „namiastką DGP”, czyli elementem wspomagającym rozprowadzenie ciepła wytwarzanego przez piec po pomieszczeniu, w którym pracuje. Urządzenie umieszczone na tylnej ściance pieca zwiększa wzdłuż niej przepływ powietrza, przyspiesza odbieranie od niego ciepła i przekazywanie go do pomieszczenia. Składa się z turbiny oraz termostatu, dzięki któremu uruchamia się automatycznie po osiągnięciu ustawionej temperatury. Zakres regulacji termostatu wynosi od 50 do 300ºC. Gdy zależy nam na dogrzewaniu więcej niż jednej kondygnacji, możemy zainstalować w domu więcej pieców kominkowych (na przykład jeden na parterze, drugi na piętrze lub poddaszu), pod warunkiem że każdy z nich zostanie podłączony do osobnego przewodu kominowego. Tego wymagają przepisy i nie ma od nich odstępstwa, nawet jeżeli nie zamierzamy palić w obu urządzeniach jednocześnie. To na wypadek, gdyby kiedyś komuś z domowników lub gości przyszedł do głowy taki pomysł. Autor: Piotr Mastalerz Piec kominkowy we wnętrzu wymaga nieustannej uwagi i odpowiedniej eksploatacji Jak zainstalować wolno stojący piec kominkowy Zgodnie z wytycznymi zawartymi w Warunkach technicznych piece kominkowe, podobnie jak kominki, można instalować w domach jednorodzinnych wolno stojących lub szeregowych oraz w wielorodzinnych nie wyższych niż 12 m (czyli maksymalnie czterokondygnacyjnych). Aby palenie w nich było bezpieczne, a korzyść ze spalania opału była jak największa, muszą być podłączone do osobnego przewodu kominowego o odpowiednich wymiarach i prawidłowym przebiegu. Należy też zapewnić im dopływ dostatecznej ilości świeżego powietrza do spalania oraz należycie zabezpieczyć bezpośrednie otoczenie paleniska przed przypadkowym zaprószeniem ognia. Koza musi stać co najmniej 80 cm od elementów dekoracyjnych i łatwo palnych (drewno, tkaniny), ponieważ jej korpus znacznie się nagrzewa, co mogłoby powodować zagrożenie pożarowe. Z tego samego powodu ściany oraz strop w jej pobliżu należy zabezpieczyć przed nadmiernym nagrzewaniem się, zwłaszcza gdy są drewniane. Podłoże pod piecem kominkowym i mniej więcej 60 cm od korpusu urządzenia z przodu i po bokach powinno być niepalne albo przynajmniej zabezpieczone materiałem niepalnym, na przykład kamieniem, ceramiką, stalą lub szkłem. Przewód kominowy musi mieć wymiary dostosowane do rozmiaru paleniska (producenci podają je zwykle w danych technicznych urządzenia), lecz nie mniejsze niż 14 x 14 cm lub Æ 15 cm. Musi mieć co najmniej 4 m od miejsca połączenia z czopuchem pieca do wylotu nad dachem, być szczelny oraz odporny na wilgoć i wysoką temperaturę. Piec kominkowy należy ustawić jak najbliżej komina, najlepiej tuż pod nim lub obok, zależnie od usytuowania króćca wylotu dymu, który w niektórych modelach urządzeń znajduje się z tyłu, w innych – z boku bądź u góry korpusu. Wylot łączy się z kominem stalową rurą. Dobrze jest ustawić ją kątem ostrym w stosunku do przewodu kominowego, aby sadza swobodnie zsypywała się do paleniska. Gdy zostanie poprowadzona poziomo, powinna dać się łatwo zdemontować albo mieć szczelny otwór rewizyjny umożliwiający czyszczenie z sadzy. Miejsce wprowadzenia rury do przewodu kominowego trzeba uszczelnić i zamaskować rozetą. Żeby spalanie przebiegało bez zakłóceń, a podczas otwierania paleniska pieca spaliny nie cofały się z komina do pomieszczenia, w którym zostanie zamontowana koza, należy doprowadzić powietrze przewodem bezpośrednio z zewnątrz do króćca w korpusie kozy albo przynajmniej dostarczyć je do pomieszczenia przez nawiewniki w oknach lub ścianach. Jak wybrać odpowiedni piec kominkowy? Kupujemy kozę Moc pieców kominkowych Kiedy poszukujemy urządzenia grzewczego, nawet takiego z przeznaczeniem na uzupełniające, a nie podstawowe źródło ciepła, powinniśmy przede wszystkim skupić się na jego mocy. Im większą powierzchnię chcemy ogrzewać, tym moc powinna być większa. Jednak w tej sytuacji nie musimy jej obliczać bardzo dokładnie – nie ma obawy, że okaże się za mała, wszak ma być tylko dodatkiem. Kozy mają moc nominalną (uśrednioną w czasie) od kilku do kilkunastu kilowatów. Każdy kilowat mocy wystarczy do ogrzania mniej więcej 8 m2 powierzchni lub blisko 25 m3 kubatury pomieszczenia. Nie zawsze musimy to przeliczać samodzielnie. Producenci często ułatwiają nam sprawę, podając w danych technicznych pieca kominkowego powierzchnię lub kubaturę, którą ten jest w stanie ogrzać. Sprawność pieca kominkowego Warto zwrócić uwagę na sprawność, ponieważ to ona decyduje o tym, jaka część energii powstającej podczas spalania opału trafi do ogrzewanego pomieszczenia, a jaka uleci z dymem przez komin, czyli ile faktycznie będzie nas kosztowało dogrzewanie za pomocą kozy. Podczas normalnej pracy sprawność pieca nie powinna być mniejsza niż 70%. Wtedy ponad 2/3 energii powstającej podczas spalania opału w palenisku będzie ogrzewało pomieszczenia. Aby piec dobrze sprawował się w roli źródła ciepła, pełny załadunek komory spalania przy zredukowanym dostępie powietrza powinien się spalić nie szybciej niż w ciągu 8 h. Najwydajniejsze piece na drewno potrafią utrzymać żar nawet do 15 h, a modele na pelety ze zbiornikiem na nie – do 50 h. Regulacja mocy pieca kominkowego Jeżeli chcemy mieć możliwość bardziej skutecznego sterowania mocą pieca kominkowego niż tylko przez dokładanie mniejszej lub większej porcji opału do paleniska, powinniśmy wybrać model kozy wyposażony co najmniej w szyber do regulacji przekroju wylotu dymu albo regulatory wlotów powietrza do paleniska. Otwarcie szybra spowoduje zwiększenie prędkości wypływania dymu, a więc zasysanie większej ilości powietrza do spalania. Podobny skutek będzie miało zwiększenie powierzchni wlotu powietrza do paleniska. Więcej powietrza do spalania oznacza większy płomień i szybsze spalanie opału. Przymknięcie szybra albo wlotów wywoła odwrotny skutek. Bardziej zaawansowaną formą regulacji mocy pieca jest automatyczne sterowanie wielkością wlotu powietrza do paleniska, uzależnione od wartości temperatury w pomieszczeniu. W tym celu piec kominkowy musi być jednak wyposażony w termostat. Szyba samoczyszcząca Jeżeli piec będzie używany do celów grzewczych, a nie tylko okazjonalnego palenia dla przyjemności, będzie się szybciej brudził, zwłaszcza jego palenisko i szyba w drzwiczkach, na której podczas palenia osadzają się cząsteczki sadzy. Żeby nie stało się to zbyt uciążliwe, warto wybrać model z drzwiczkami z tak zwaną szybą samoczyszczącą. Dzięki wtopionej w szybę przezroczystej metalowej powłoce cząsteczki sadzy, zamiast przyklejać się do szkła, będą się od niego odbijały i dopalały w komorze paleniska. W ten sposób szyba dłużej pozostanie przejrzysta. Zobacz też: Jak czyścić szybę kominka >>> Wysuwany popielnik Spośród elementów pieca kominkowego, które nie mają wprawdzie wpływu na jakość grzania, ale ułatwiają jego codzienną obsługę, na szczególną uwagę zasługuje jeszcze wysuwany popielnik. Opał w takim piecu spala się na ruszcie, a popiół zsypuje się do znajdującego się pod nim popielnika. Po zakończeniu palenia albo przed kolejnym rozpalaniem wystarczy go wyjąć i opróżnić, zamiast wygarniać popiół z paleniska, ryzykując zabrudzenie siebie i posadzki wokół pieca. Piec kominkowy z płaszczem wodnym Piece kominkowe (z wyjątkiem takich na pelety) nie mają możliwości współpracy z systemem DGP, ale odpowiednio wyposażone modele mogą, podobnie jak kominki z płaszczem wodnym, wspomagać zasilanie wodnej instalacji centralnego ogrzewania. Mowa o piecach kominkowych z fabrycznie wbudowanym płaszczem wodnym, czyli wymiennikiem spaliny-woda. W korpusie płaszcza znajdują się dwa króćce do połączenia z przewodami zasilającym i powrotnym instalacji Woda podgrzana w płaszczu kozy może zasilać instalację grzewczą z grzejnikami. Nie można jej bezpośrednio wykorzystywać jako użytkowej. Obieg zasilany przez piec kominkowy, tak jak każdy z urządzeniem grzewczym na paliwo stałe, musi być zabezpieczony otwartym naczyniem wzbiorczym. Włączenie go do zamkniętej instalacji (zasilanej na przykład przez kocioł gazowy) wymaga zastosowania pośredniego wymiennika płytowego. Piece kominkowe na pelety Gdy wybieramy na dodatkowe źródło ciepła piec kominkowy, często chodzi nam o coś więcej niż tylko wspomaganie ogrzewania – o przyjemność dokładania drewna do paleniska, jego charakterystyczny zapach, widok płomieni i trzask towarzyszący spalaniu. Piece na pelety nie zapewnią nam tych wszystkich atrakcji, za to mają inne dodatkowe zalety, których brakuje urządzeniom na drewno. Mają zakres mocy od kilku do ponad 20 kW i sprawność przekraczającą 80%, a więc nieco lepsze parametry grzewcze. Przede wszystkim jednak ich przewaga polega na tym, że mogą pracować w pełni automatycznie. Mają zasobniki, z których opał jest dostarczany do paleniska przez automatyczne podajniki, więc ich obsługa jest mniej uciążliwa i absorbująca niż urządzeń na drewno. Większość ma także mechaniczny wyciąg dymu wymuszający ciąg w przewodzie kominowym i regulujący jego siłę w zależności od trybu pracy urządzenia. Piece na pelety można automatycznie rozpalać i wyłączać. Można również programować ich pracę w trybie dziennym lub tygodniowym. Utrzymaniem żądanej temperatury steruje wbudowany w urządzenie elektroniczny termostat albo termostat pokojowy, z którym można je połączyć. Obsługa może się odbywać także zdalnie za pomocą pilota. Wszystkie te udogodnienia wymagają jednak podłączenia do pieca zasilania elektrycznego. W razie przerwy w dopływie prądu podajnik nie będzie działał, pelety nie będą dostarczane do paleniska i przestanie pracować wyciąg spalin. Jeśli przerwa w dostawie prądu potrwa kilka sekund, piec samoczynnie się włączy, gdy kilka minut – system sterowania rozpocznie wygaszanie i po mniej więcej 15 minutach piec przestanie działać. Tak samo będzie w razie awarii jakiegokolwiek elementu pieca, na przykład problemów z podawaniem paliwa, odprowadzeniem dymu lub przegrzaniem urządzenia. Piece kominkowe na pelety mogą być wyposażone w płaszcz wodny oraz osprzęt umożliwiający podłączenie do instalacji centralnego ogrzewania wodnego albo wentylatory z płynną regulacją obrotów nadmuchujące ogrzane powietrze do pomieszczenia. Są także modele urządzeń z wbudowanym układem sterującym obiegiem powietrza, które mogą współpracować z system dystrybucji gorącego powietrza (DGP).